هرچند در سالهای قبل و در پست‌های «جغرافیای ایل بهمئی»، «تقسیمات اقلیمی بهمئی» و «آب و هوای بهمئی» نگاهی به فاکتورهای جغرافیایی آن گشت امّا مناسب دیده شد تا در مجال حاضر و در ادامه چند گفتار پیشین نگاهی به سرزمین و قلمرو جغرافیایی ایل بهمئی بر مبنای آثار دکتر جواد صفی‌نژاد انداخته شود. به هر عنوان ایشان در این باره بیان داشته‌اند: ادامه‌ی گفتار
سرزمین مشترک بعنوان مهّم ترین بخش از عناصر مهّم تشکیل دهنده هویت بهمئی، دارای جایگاه رفیعی در گذشته ی طوایف ایل بهمئی بوده است. سرزمینی که بهمئی ها در گذر زمانهای دراز در آن ساکن بوده و تاریخ، فرهنگ و اصالت خویش را در چارچوب آن جستجو می کرده اند. ادامه‌ی گفتار
ایل بهمئی در کلیّت خویش دارای ساختارهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی می باشد. همانگونه که در پُست ساختار ایل بهمئی اشاره گردیده است؛ دکتر نادر افشار نادری ساختار ایل بهمئی را به ترتیب شامل: ایل، تیره، طایفه و دَهه، مال و خانوار می نامد. ادامه‌ی گفتار
بَهْمِئی، منطقه وسیعی است در جنوب غربی ایران واقع در غرب استان کُهْگیلویه بویراحمد و شرق استان خوزستان که حدود آن از شمال به خط الرأس کوه کارون (غارون) در جنوب استان چهارمحال و بختیاری، از غرب به خاک جانَکی گرمسیر و رامهرمز و از جنوب به حومه ی شهرستان بهبهان محدود می شود و شرق آن را خاک ایل طیبی فراگرفته است. ادامه‌ی گفتار