همانگونه که در گفتار پیشین آورده شد؛ با توجه بدینکه لایارد در مقطعی از زمان به بخشی از تاریخ رهبری بختیاری یعنی محمدتقی خان چهارلنگ نزدیک شده بود و چند سال را در جوار ایشان گذرانده بنابراین می‌توانست آگاهی درخوری را از اصالت و هویت جامعه لر، مخصوصاً بختیاری فراهم کند، در این مجال تلاش می‌شود از نگاه او و بر اساس مکتوباتش، اطلاعاتی درباره تقسیمات ایلی، طایفه‌ای و تا حدودی اوضاع سیاسی جامعه لر به ویژه بختیاری به دست داده شود. ادامه‌ی گفتار
چنانکه بارها گفته شد یکی از بنیان‌های «هویت» مردم لر ساختارهای سیاسی به ویژه سلسله‌های اتابکان (شاهان) لر بزرگ در مدت قریب به ۳۰۰ سال و اتابکان (شاهان) لر کوچک با بیش از ۴۰۰ سال فرمانروایی می‌باشد؛ پس از وردافتادن اتابکان، بازماندگان آنان در قالب سازمان سیاسی اجتماعی بختیاری، کهگیلویه، ممسنی و فیلی (لک زبان، مینجایی زبان، ثلاثی و پشتکوهی) سربرآورده، با همت رهبران و پایمردی دلاوران و سلحشوران (شمشیرزنان و تفنگچیان) هویت و اصالت جامعه لر را تا حدود قابل قبولی حفظ کردند. ادامه‌ی گفتار
در ادامه پست پیشین و سفرنامه ویلیام داگلاس سیاستمدار و قاضی مشهور دیوانعالی ایالات متحده آمریکا در میان لرها که دو بار طی سالهای ۱۹۴۹ (۱۳۲۸ شمسی) و ۱۹۵۰ (۱۳۲۹ شمسی) به خاورمیانه سفر کرده بود، گفتار حاضر به مکتوبات وی درباره لرهای فیلی (لر کوچک) می‌پردازد. ادامه‌ی گفتار
دکتر جواد صفی‌نژاد بیان می‌دارند: لرها قوم کهنی هستند که از سال ۳۰۰ هجری از حکومت‌شان اطلاعات ارزشمندی در دست است؛ امری که قدمت تاریخی آنها را مشخص می‌دارد. ایشان در واپسین مکتوبات خویش ذکر نموده‌اند که در سال مذکور فرمانده و سرپرست تمام منطقه لرنشین ایران فوت شد. ریش‌سفیدان و بزرگان عشایر لر در نشستی می‌خواستند درباره فرمانروای جدید تصمیم بگیرند، سرپرست فوت شده دو پسر داشت به نام‌های بدر و منصور. ادامه‌ی گفتار
همانگونه که در سربرگ سایت نیز آورده شده است؛ بهمئی دات کام به گفتارهایی درباره قوم لر و بویژه ایل بهمئی می‌پردازد. در همین راستا هرچند در پست پراکندگی قوم لر اشاراتی گذرا به لرهای استان تهران شد ولی با توجه به اینکه لرتباران در مناطقی از این استان حضور پررنگ داشته‌اند تلاش خواهد شد پراکندگی لرها در آن سامان بطور مفصل‌تر مورد بررسی قرار گیرد. ادامه‌ی گفتار
استان کرمانشاه در غرب کشور یکی از مناطق مهّم تاریخی حضور جوامع بزرگ عشایری زاگرس بوده است. از مطالعه منابع موجود چنین برمی‌آید که سازمان ایلات و طوایف کرمانشاه شامل دو گروه عمده یعنی «لر» و «کرد» است. در این بین اغلب لرهای کرمانشاه را بخشی از مردم لر تشکیل می‌دهند که متأخراً و منحصراً «لک» نامیده می‌شوند اگرچه در گذشته تاریخی خویش نه تنها غالباً عناوینی چون لرکوچک، لر فیلی و «وند» داشته‌اند بلکه بنابه برخی نظریات، هسته اصلی آن نیز بوده‌اند. ادامه‌ی گفتار
یکی از مناطقی که شاهد حضور پر رنگ لرتباران می‌باشد و در پست پراکندگی قوم لر نیز بدان پرداخته شد استان فارس است؛ در این مجال تلاش خواهد شد به بررسی مبسوطتر نواحی و گروههایی در آن استان اشاره گردد که در محدوده سرزمینی لرها قرار داشته و یا حداقل کم و بیش بنحوی با فرهنگ و هویت مردمان لرتبار مرتبط هستند. ادامه‌ی گفتار
اگرچه در پست پراکندگی قوم لر اشاراتی گذرا به لرهای استان خوزستان گردید ولی با توجه به اینکه قسمت شمالی و شرقی استان در دامنه‌های سلسله کوههای زاگرس بخشی از سرزمین مادری مردمان لر بوده و البته در سایر مناطق استان نیز حضور داشته‌اند تلاش خواهد شد در این مجال پراکندگی لرها در آن سامان بطور مفصل‌تر مورد بررسی قرار گیرد. ادامه‌ی گفتار
اگرچه پیشتر در پست نژاد قوم لر به موضوع کرد خواندن لرها توسط جغرافیدانان اسلامی اشاره‌ای گذرا گشت و به کاربرد واژه کرد برای چادرنشینان و کوچندگان دامدار پرداخته شد امّا با عنایت به بحثهای فراوانی که در دهه‌های اخیر حول این موضوع صورت گرفته، شایسته است در قالب پست مستقل و مجالی تخصصی نگاهی مبسوطتر بدان گردد. ادامه‌ی گفتار
قبل از آنکه برخی اقوام آریایی کوچ معروف خود را به سوی فلات ایران آغاز کنند، کهن‌ترین مردم ساکن ایران که صاحب خط بوده و از خود نام و نشانی به جا گذاشته‌اند همانا عیلامی‌ها هستند. محدوده عیلام شامل تمام استان خوزستان و کهگیلویه، بخش‌های جنوبی استان لرستان و همچنین قسمت‌هایی از ایلام، بختیاری، بوشهر و فارس امروزی بوده است. ادامه‌ی گفتار