ساختار اجتماعی ایلات و طوایف

همانگونه که بارها اشاره گردید نباید از نظر دور داشت از نگاه مراجع علمی – دانشگاهی، اساسی‌ترین ویژگی ایلات و طوایف عشایری، نظام سیاسی اجتماعی آنان بوده است. ویژگی‌هایی که تا دهه چهل شمسی کماکان پابرجا بودند امّا پس‌از اجرای سیاست اصلاحات ارضی، عشایر نظام سیاسی خویش را از دست داده و سازمان اجتماعی آنان هم با سرعت بیشتری در مسیر رنگ باختن قرار گرفت. ادامه‌ی گفتار

مقاله ایل بهمئی در سال ۱۳۹۸ شمسی

در ادامه پست پیشین، در گفتار حاضر، مقاله جدید دکتر علی بلوکباشی که در سال ۱۳۹۸ بعنوان بخشی از کتاب «مردم‌شناسی اقوام و ایلات ایران» منتشر شد ارائه می‌گردد. مقایسه هر دو مقاله با فاصله زمانی حدود پنجاه سال می‌تواند تفاوت‌ها و نگرش پژوهشگر در دو بازه زمانی و موقعیت مختلف را نمایان کند؛ بعنوان مثال در مقاله سال ۹۸ ضمن ارجاع به روایت افسانه‌گونه نیای مشترک بهمئی‌ها در مقاله نخست، اشاره‌ای به فاصله زمانی آن که یکی از پربحث‌ترین موضوعات مطرح شده طی سالهای اخیر (از جمله در بخش دیدگاههای بهمئی دات کام) بوده، نشده است. ادامه‌ی گفتار

مقاله ایل بهمئی در سال ۱۳۴۴ شمسی

همانگونه که در پست پژوهشگران پهنه‌ی بهمئی نیز اشاره گردید به جرأت می‌توان گفت در میان بهمئی پژوهان، کامل‌ترین و پرمایه‌ترین آگاهی‌ها درباره ایل بهمئی را پژوهشهای زنده‌یاد دکتر نادر افشار نادری ارائه داده است. تحقیقات دکتر افشار نادری از آن جهت ارزشمند می‌باشد که ایشان با داشتن علم و دانش مردمشناسی مدت زیادی در طول سالهای ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۷ یعنی زمانیکه هنوز ساختارهای سنتی ایلات و طوایف تا حدودی پابرجا بودند در بین طوایف ایل بهمئی سکونت گزیده و از نزدیک به بررسی جنبه‌های گوناگون نظام ایلی بهمئی پرداختند. ادامه‌ی گفتار

پژوهشگران پهنه‌ی بهمئی

هر چند بیشتر زوایای تاریخ ایل بهمئی، تاریخ شفاهی می باشد که سینه به سینه منتقل گردیده است امّا از دوره حکومت قاجارها به این سو تعدادی از پژوهشگران نیز اشاراتی به گذشته ی بهمئی ها داشته اند. بهمئی دات کام در ارائه مطالب خویش همواره می کوشد تا در کنار استفاده از کلام پیران و بزرگان، از آثار مکتوب و منابع مستند تاریخی نیز بهره ببرد. ادامه‌ی گفتار

هویت و فرهنگ ایل بهمئی

وقتی سخن از «ما» پیش می آید بحث «هویت» به میان کشیده می شود. مرز ما از دیگران توسط هویت ما مشخص می گردد. اهمیّت هویت از آن جهت می باشد که یکی از عوامل مهّم انسجام اجتماعی در هر گروه و جامعه ای است. ادامه‌ی گفتار