مرحوم دکتر نادر افشار نادری به سال ۱۳۴۷ در پژوهشهای خود بیان می دارند: عشایر [بهمئی] با ما باصفا بودند و ما هم با آنها بی ریا بودیم. در واقع هنگام برگشت، نه ما از آنها دل می کندیم و نه آنها از ما. از صفا و صمیمیت عشایر [بهمئی] داستان ها در دل ما باقی است.
