اساسی‌ترین نکته داستان بایوجمان و بهمن را نیای مشترکی دانسته‌اند که تمام اعضای ایل بدان باورمند بوده و بر مبنای آن وظایف و تعهدات بسیار زیادی برای خود ایجاد و تمام زندگی اجتماعی و اقتصادی خویش را بر محور همان جد مشترک قرار می‌دادند؛ در همین راستا می‌توان در حکایت علاءالدین و برادرانش نیز نکته اصلی را محوریت همان نیای واحد دانست که افراد را به یکدیگر متصل و تمام زوایای زندگی آنان را تحت تأثیر قرار می‌داد. گو اینکه علاءالدین در نهایت به نزد خویشاوندان پدری خود بازگشت. اهمیّت این نکته یعنی گووگری بعنوان پشتوانه، در زبانزد فوق به خوبی نمایان است.