هرکس شخصیت بزرگی بالای سرش نیست که ناظر بر گفتار و کردارش باشد باید در سایه سنگی بنشیند. کنایه از اینکه پند و اندرز بزرگان و آگاهان راه و طریقت را راهنمای زندگانی قرار دادن و به آنان تکیه کردن. این ضرب‌المثل در موارد و موضوعات گوناگون می‌تواند بکار گرفته شود.
