دکتر صفی‌نژاد می‌نویسند: لرهای ممسنی که سکونتگاه امروزی آنها نیز به همین نام شهرت دارد سرزمینی است سخت کوهستانی با کوههای مرتفع برف‌گیر، دره‌های عمیق و جنگل‌های وسیع و رودخانه بزرگ فهلیان. این سرزمین حاصلخیز را در گذشته تاریخی «شولستان» می‌گفتند و قصبه (مرکز) آن به «نوبندگان» شهرت داشت. نوبندگان در قرن چهارم هجری از شهر کازرون بزرگ‌تر بود. پس از خرابی نوبندگان، قریه گرمسیری فهلیان مرکز شولستان (ممسنی) گردید، فهلیان تا سال 1341 مرکز ممسنی بود، ولی در این سال مرکزیت به نورآباد انتقال یافت. نورآباد در جنوب فهلیان در شمال منطقه بَکِش واقع شده است. در نورآباد چشمه‌ای است به نام سراب بهرام که تصویر بهرام پادشاه ساسانی بر روی کوه بالای آن حجاری شده است.
نوشته شما بسیار مختصر ومفید می باشد .
از رود خانه فهلیان نام برده اید .که چند هزار
خانواده اهل منطقه فهلیان ومنطقه رستم از آب ان زراعت برنج
وگندم گذران زندگی میکردند که این رودخانه با
خاک برداری کف رودحانه توسط کارخانه های شن وماسه نابود
گردیده است .
سلام
مخاطب گرامی
جناب آقای ابطحیان
ضمن تشکر از توجه جنابعالی، امید که شاهد محیط زیستی سالم و پویا نه تنها در پهنه‌ی سرزمین لر بلکه در سراسر کشور بود.