بر اساس شجره‌نامه‌ای که آقای سیاوش مولایی (دانشجوی سال 1371 دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، از طایفه راکی، تیره شهنی، تش قنبروند بختیاری هفت‌لنگ) در اختیار نگارنده [دکتر صفی‌نژاد] گذارد، جد بزرگ این خانواده به «آاردشیر بختیاری» معروف بوده که در زمان شاه سلطان حسین صفوی [تقریباً 320 سال پیش] می‌زیسته و به مناسبت رفتن به مکه و زیارت خانه خدا به حاج اردشیر بختیاری شهرت یافته است، در حال حاضر این قدیمی‌ترین شجره مربوط به «آ»ها است که نگارنده [دکتر صفی‌نژاد] در اختیار دارد و نشان می‌دهد که چگونه واژه آ از زمان شاه صفوی در طول 12 نسل پیاپی تا دو نسل قبل در میان سرپرستان رده‌های مختلف ایلی شاخه مذکور متداول بوده است.
درضمن چنانکه بارها اشاره شد هرچند برای به دست دادن اصالت نَسَبی دانستن ۷ نسل از گذشتگان نیز کفایت می‌نماید، امّآ می‌توان گفت بخش قابل توجهی از گروههای عشایری اعم از لر، کرد، عرب، ترک و غیره نسبت به دست‌کم ۷ نسل از گذشتگان خود و بلکه بیشتر آگاه بوده‌اند؛ در تصویر فوق به‌عنوان نمونه 14 نسل از همتباران لر بختیاری مشاهده می‌گردد.