نمودار درختی دهه بخشعلی از طایفه شیخ؛ با تکیه بر دهه های قیطاس، محمدیار، لهلزار و حسین
2 thoughts on “نمودار درختی دهه بخشعلی از طایفه شیخ علاءالدینی”
به نام خدا اگر قوم لر ولک وکرد ساکن ایران نبود ایران مثل توران گم می شد بنازم ۲ تیره خون ریز به حق مرز محور مقاومت لرستان گراوند وبیرانوند در مقابل قوم های هجوم گر وستمگر ایستادگی کردند ایلات لرستان، ایلام، کرمانشاه، همه تیرهای وند قوی و قوی‌تر از نمونه هستند، که به محض نخبگان سیاسی ایران لشگر برسد ایران تواناست
سلام
مخاطب گرامی
جناب آقای گراوند
ضمن تشکر از توجه جنابعالی، چنانکه بارها اشاره گردید، ازنو یادآور می‌شود به استناد بیانات مکتوب پیران و بزرگان لک و همچنین منابع مکتوب تاریخی، لک یکی از شاخه‌های تبار بزرگ لر است. در همین راستا موارد زیر خاطرنشان می‌شود:
در استان لرستان، واژه لر دارای ۲ مفهوم زیر است:
در معنای عام: کلمه «لر» در این معنا معطوف به «تبار» بوده و شامل تمام ایلات و طوایف لر کوچک اعم از لک، بالاگریوه، باجولوند و چگنی است.
به معنی خاص: واژه «لر» در این معنی شامل ایلات و طوایف «مینجایی زبان» همچون سگوند و بخش‌هایی دیگر از باجولوند، بالاگریوه و قسمت‌هایی از بیرانوند، سلسله، دلفان و طرهان چون قلایی‌ها، امرایی‌ها، سوری‌ها، ضرونی‌ها، کوشکی‌ها و گرمه‌ای‌ها می‌باشد. ناگفته پیداست کلمه‌ی «لر» در این معنا شامل ایلات و طوایف «لک‌زبان» نمی‌گردد.
در همین راستا با عنایت به بیانات پیران و بزرگان، مطالعه منابع تاریخی و نیز آثار محققین متأخر مخصوصاً زبان‌شناسان، ایلات و طوایف لر را از دو منظر می‌توان نگریست:
از زاویه دید تاریخی – تباری: از این نما، گستره وسیعی از مردمان زاگرس نشین، لر نامیده می‌شوند که شامل لر بزرگ (بختیاری، کهگیلویه و ممسنی) و لر کوچک (لک، بالاگریوه، باجولوند، چگنی، ثلاثی و پشتکوهی) است ضمن اینکه لر کوچک بعداز ورافتادن اتابکان (شاهان) لر کوچک، با عنوان فیلی شناخته شد.
از منظر زبانی: از این نگاه می‌توان گفت لری نه یک زبان یا گویش خاص بلکه پیوستاری از مجموعه زبان‌هایی است حد فاصل زبان‌های کردی و زبان‌های جنوب غربی کشور (به ویژه زبان فارسی) که ادمین سایت با بهره‌گیری از آثار زبان‌شناسانی چون آنونبی، آنها را بر اساس قومیت و جغرافیای سرزمین لر شامل زبان‌های لری شمالی (لکی)، لری میانی (مینجایی و بختیاری) و لری جنوبی (کهگیلویه‌ای و ممسنی) دسته‌بندی می‌کند؛ در این بین زبان‌های مینجایی و بختیاری هرکدام متقابلاً حلقه ارتباطی دو گروه شمالی و جنوبی به نظر می‌رسند.
بنابراین با توجه به مباحث مطرح شده، مناسب است در تقسیم‌بندی زبانی مردم لرستان فیلی، از واژه «مینجایی زبان» به جای «لر زبان» برای سخنوران آن استفاده کرد.
به نام خدا اگر قوم لر ولک وکرد ساکن ایران نبود ایران مثل توران گم می شد بنازم ۲ تیره خون ریز به حق مرز محور مقاومت لرستان گراوند وبیرانوند در مقابل قوم های هجوم گر وستمگر ایستادگی کردند ایلات لرستان، ایلام، کرمانشاه، همه تیرهای وند قوی و قوی‌تر از نمونه هستند، که به محض نخبگان سیاسی ایران لشگر برسد ایران تواناست
سلام
مخاطب گرامی
جناب آقای گراوند
ضمن تشکر از توجه جنابعالی، چنانکه بارها اشاره گردید، ازنو یادآور می‌شود به استناد بیانات مکتوب پیران و بزرگان لک و همچنین منابع مکتوب تاریخی، لک یکی از شاخه‌های تبار بزرگ لر است. در همین راستا موارد زیر خاطرنشان می‌شود:
در استان لرستان، واژه لر دارای ۲ مفهوم زیر است:
در معنای عام: کلمه «لر» در این معنا معطوف به «تبار» بوده و شامل تمام ایلات و طوایف لر کوچک اعم از لک، بالاگریوه، باجولوند و چگنی است.
به معنی خاص: واژه «لر» در این معنی شامل ایلات و طوایف «مینجایی زبان» همچون سگوند و بخش‌هایی دیگر از باجولوند، بالاگریوه و قسمت‌هایی از بیرانوند، سلسله، دلفان و طرهان چون قلایی‌ها، امرایی‌ها، سوری‌ها، ضرونی‌ها، کوشکی‌ها و گرمه‌ای‌ها می‌باشد. ناگفته پیداست کلمه‌ی «لر» در این معنا شامل ایلات و طوایف «لک‌زبان» نمی‌گردد.
در همین راستا با عنایت به بیانات پیران و بزرگان، مطالعه منابع تاریخی و نیز آثار محققین متأخر مخصوصاً زبان‌شناسان، ایلات و طوایف لر را از دو منظر می‌توان نگریست:
از زاویه دید تاریخی – تباری: از این نما، گستره وسیعی از مردمان زاگرس نشین، لر نامیده می‌شوند که شامل لر بزرگ (بختیاری، کهگیلویه و ممسنی) و لر کوچک (لک، بالاگریوه، باجولوند، چگنی، ثلاثی و پشتکوهی) است ضمن اینکه لر کوچک بعداز ورافتادن اتابکان (شاهان) لر کوچک، با عنوان فیلی شناخته شد.
از منظر زبانی: از این نگاه می‌توان گفت لری نه یک زبان یا گویش خاص بلکه پیوستاری از مجموعه زبان‌هایی است حد فاصل زبان‌های کردی و زبان‌های جنوب غربی کشور (به ویژه زبان فارسی) که ادمین سایت با بهره‌گیری از آثار زبان‌شناسانی چون آنونبی، آنها را بر اساس قومیت و جغرافیای سرزمین لر شامل زبان‌های لری شمالی (لکی)، لری میانی (مینجایی و بختیاری) و لری جنوبی (کهگیلویه‌ای و ممسنی) دسته‌بندی می‌کند؛ در این بین زبان‌های مینجایی و بختیاری هرکدام متقابلاً حلقه ارتباطی دو گروه شمالی و جنوبی به نظر می‌رسند.
بنابراین با توجه به مباحث مطرح شده، مناسب است در تقسیم‌بندی زبانی مردم لرستان فیلی، از واژه «مینجایی زبان» به جای «لر زبان» برای سخنوران آن استفاده کرد.