سلام
مخاطب گرامی
جناب آقای یوسف
ضمن تشکر از ابراز محبت آن برادر محترم، موارد زیر را درباره نقشه فوق به اطلاع میرساند:
۱- بله! در زمانی که ساختارهای ایلیاتی پابرجا بودند، مناطق جایزان و تشان جزوی از سرزمین بهمئی محسوب میشدند (از سایر ایلات و طوایف نیز مردمانی در آنجا ساکن بودند).
۲- نقشه فوق برگرفته از کتاب زنان ایل بهمئی اثر خانم دکتر الویا رسترپو همسر زندهیاد دکتر نادر افشار نادری است (که خود، اقتباسی از نقشه سرزمین بهمئی منتشر شده در اطلس ایلات کهگیلویه اثر دکتر جواد صفی نژاد میباشد) و ادمین سایت نیز نام برخی مناطق را با فونت به رنگ بنفش بدان اضافه کرده است.
۳- اگر نام جایزان و تشان در نقشه فوق آورده نشده، به نظر میرسد بدین دلیل است که در نقشهی ارائه شده در اطلس ایلات کهگیلویه، مناطقی از بهمئی ذکر شدهاند که در آن زمان (دهه چهل خورشیدی) جزو تقسیمات سیاسی کهگیلویه قرار داشتهاند در حالیکه مناطق جایزان و تشان زیرمجموعه خوزستان بودهاند.
۴- نمونهای از نقشه منتشر شده در اطلس ایلات کهگیلویه بر اساس تقسیمات سیاسی سرزمین بهمئی در دهه چهل خورشیدی را میتوان در گفتار سرزمین ایل بهمئی مشاهده نمود که توضیحات مفصلتری درباره نقاط جمعیتی ارائه داده است.
خسته نباشید و خدا قوت آقای خلیلی، منطقه تشان و جایزان از قلم افتاده
سلام
مخاطب گرامی
جناب آقای یوسف
ضمن تشکر از ابراز محبت آن برادر محترم، موارد زیر را درباره نقشه فوق به اطلاع میرساند:
۱- بله! در زمانی که ساختارهای ایلیاتی پابرجا بودند، مناطق جایزان و تشان جزوی از سرزمین بهمئی محسوب میشدند (از سایر ایلات و طوایف نیز مردمانی در آنجا ساکن بودند).
۲- نقشه فوق برگرفته از کتاب زنان ایل بهمئی اثر خانم دکتر الویا رسترپو همسر زندهیاد دکتر نادر افشار نادری است (که خود، اقتباسی از نقشه سرزمین بهمئی منتشر شده در اطلس ایلات کهگیلویه اثر دکتر جواد صفی نژاد میباشد) و ادمین سایت نیز نام برخی مناطق را با فونت به رنگ بنفش بدان اضافه کرده است.
۳- اگر نام جایزان و تشان در نقشه فوق آورده نشده، به نظر میرسد بدین دلیل است که در نقشهی ارائه شده در اطلس ایلات کهگیلویه، مناطقی از بهمئی ذکر شدهاند که در آن زمان (دهه چهل خورشیدی) جزو تقسیمات سیاسی کهگیلویه قرار داشتهاند در حالیکه مناطق جایزان و تشان زیرمجموعه خوزستان بودهاند.
۴- نمونهای از نقشه منتشر شده در اطلس ایلات کهگیلویه بر اساس تقسیمات سیاسی سرزمین بهمئی در دهه چهل خورشیدی را میتوان در گفتار سرزمین ایل بهمئی مشاهده نمود که توضیحات مفصلتری درباره نقاط جمعیتی ارائه داده است.